30 dic 2006

3000 visitas


¡Yupi!

Si no ves la imagen con fondo transparente (como es en realidad), si no con fondo blanco es que usas el navegador IE6 o anterior, que no soporta la transparencia de imágenes PNG. Haz click aquí para solucionarlo.

29 dic 2006

Posturas distantes

Respecto al tema de las descargas legales de música y otros contenidos con derechos de autor vía Internet (siempre que no haya ánimo de lucro) existen diversas posturas en todos los estamentos y sectores sociales, incluido el de los propios artistas.
De esta manera nos podemos encontrar con posturas como la de Chenoa, que directamente aplicaría una censura sin reservas:

Entrevistador: ¿Que cosa legal prohibiría?
Chenoa: Muchas. Empezando por internet. Da demasiado libertinaje. Sobre todo para el menor. Hay demasiada información ahí que conviene controlar.

XLSEMANAL de Abc nº 942. Semana del 13 al 19 de Noviembre de 2005.

Y posturas totalmente contrarias como la del grupo Amaral, que no deja de sorprenderme por su claridad al respecto, con los riesgos que esto conlleva hoy en día:
P.- ¿Y qué les parece que la gente intercambie música a través de los P2P?

Juan.- Yo creo que es todo positivo.

Eva.- Sí, es una forma más de acercar la música a la gente. Estamos en una época de cambios. Tenemos que ir asumiendo esos cambios y mirar hacia el futuro.

J.- Sólo hay dos opciones: mirar al futuro o al pasado. El punto intermedio no existe. De alguna manera, la libre circulación por Internet va a salvar la música.

E.- Parece que va a ser una perdición, pero nosotros creemos que va a ser todo lo contrario.

J.- Creo que va a ser una especie de nuevo punk , una nueva actitud iconoclasta. Va a hacer saltar por los aires todo el poder de las compañías de discos, que hasta ahora se han comportado de una forma prepotente. Para los grupos que empiezan una compañía puede ser más negativa que beneficiosa. La revolución digital está pegándole un hachazo al poder de las discográficas.

"Pregunta: ¿Cómo valoran el hecho de que se trate de delincuentes a quienes comparten música en internet?

J.- Es injusto. Creo que los delincuentes suelen estar en los despachos de las discográficas, que son los que obligan a los chavales a firmar contratos leoninos. Y si no pasas por el aro, no te graban un disco. No te puedes dedicar a la música si no firmas con el demonio. Para mí eso es delinquir, aunque esté amparado por la ley. Me parece una hipocresía que a un chico le traten de delincuente por bajarse canciones del eMule, y le asusten, y le cobren un canon por todo, porque a este paso te van a cobrar un canon por respirar. Es hora de que se deje de hacer demagogia".

Información extraída del Blog de David Bravo.

27 dic 2006

Más que juegos

Gears Of War



Zelda en la Wii



Viendo el nuevo y revolucionario concepto de la Wii de Nintendo y los espectaculares gráficos y ambientación de Gears of War para XBOX 360 hay que quitarse el sombrero ante los creadores y desarrolladores del mundo del videojuego.

19 dic 2006

3 millones dan para mucho

Pues el Ministerio de Cultura va a destinar casi 3 millones de €uros (de dinero público, de nuestros impuestos) en una campaña a todo trapo para concienciar al delincuente medio (no lo dude, usted también está incluíd@) de que descargarse de Internet (esa gran desconocida) contenido con derechos de autor (pasándose por todo el forro lo del derecho a copia privada y lo de no tener ánimo de lucro, menudencia sin importancia) está muy pero que muy mal. Da igual que los autores reciban ya una compensación en forma de canon por compra de CD's y DVD's vírgenes (y sí, les da igual que usted quiera grabar las fotos de la comunión de su hija o sus dibujos artísticos hechos con el Paint, a pagar y punto en boca); hay que pagar dos veces, una al comprar el CD virgen y otra vez al comprar el original. La idea está bien, porque así se gana dos veces por el trabajo hecho una vez. Y luego también se cobra por los conciertos (que es casi por lo único que se debería cobrar realmente) y la mansión en Miami está asegurada tíos.
Soy firme creyente de que a uno le tienen que pagar por su trabajo, pero no me parece justo seguir cobrando por una canción que compusiste hace 20 años, y que cada vez que alguien la tararea le cobres también.
Pero los jueces están aplicando correctamente la ley y cuando no hay ánimo de lucro, las denuncias de $GAE y compañía no prosperan ¿será que no tienen razón?
En mi opinión deberían tomarse una serie de medidas antes de ponerse a protestar en manifestaciones y de hacer campañas multimillonarias alienantes para que las reivindicaciones de esta gente se pudieran tomar en serio y se les escuchara con un mínimo de respeto: rebajar la cantidad de años que uno puede estar chupando del bote y ganando dinero por derechos de autor de una canción, eliminar por supuesto el dichoso canon, reconocer que obra bajada es distinto a obra no vendida, utilizar los tres millones de €uros en dar oportunidades a artistas que quieren salir adelante y que no tienen por qué hacer la música comercial y vacía que las discográficas nos meten con calzador, en vez de gastarlos en campañas que no van a funcionar (la propia gente del sector así lo opina); no intentar cobrar derechos de autor a bandas de música por tocar piezas populares no sujetas a los mismos (ya sea por ser anónimas u otra razón), y, en general, erradicar toda esta serie de abusos hacia las personas que, al fin y al cabo, da de comer a esta gente dedicada al faranduleo.
Que no le engañen, predican que la cultura se muere por culpa de personas como usted y como yo, que somos los que les mantenemos, yendo a sus conciertos, comprando la gomina que anuncian (anuncios que por supuesto no realizan gratis) y comprando sus obras o, simplemente comprando un CD virgen. Todo ello les reporta beneficios. Pero había cultura antes de que llegara la industria para gestionarla, y la seguirá habiendo aunque la industria muera (por su propia codicia).

La próxima vez que vea un anuncio del Ministerio de Cultura diciéndole que es usted mal@ por bajarse una canción y/o película, pregúntese: ¿Si yo realizo un trabajo, me pagan cada vez que alguien lo utiliza o disfruta o me pagan una sola vez por él y tengo que seguir trabajando para ganarme la vida? ¿Es lógico y normal que existan penas más grandes por bajar música que por una violación o un robo, según los casos?

13 dic 2006

Cuidado con las compras tecnológicas navideñas

He extraído de Código Cero este interesante artículo (siento si alguien no sabe gallego pero no me apetecía nada traducirlo, quizá OpenTrad, aunque con deficiencias, le pueda ayudar):

A de tecnoloxía é no Nadal a sección dos folletos de publicidade que máis fielmente se segue. Todo nos parece bo e práctico, porque case todo está feito para entrarnos ben polo ollo, mais cómpre ter un aquel de tino e non deixarnos engaiolar polas luces destas festas, que semellan ter como principal finalidade a de conseguir que nos desprendamos canto antes deses cartos que nos pesan na carteira. O caso dos megapíxeles válenos moi ben para explicar o significado de toda esta parrafada. Non se sabe moi ben por que, unha boa parte dos compradores de cámaras dixitais (entre os que me inclúo) seguimos coa teima de crer que son o máis importante dun aparello destas características e que moi dificilmente poderemos sacarlle rendemento e facer boas fotografías se baixamos dos oito. Esta crenza semella un dogma de fe. No tema dos computadores, principais puntos de unión entre as persoas e a información, tamén hai unha boa “desinformación”. Por exemplo: por que seguimos a pensar que só os ordenadores con software propietario poden ser bos para os nosos fillos? Que necesidade hai de presumir coas amizades que pagamos de xeito escrupuloso as respectivas “licenzas” se logo descubrimos que case nin chegamos a fin de mes co noso soldo e resulta que no mercado hai ordenadores con programas de software libre que son quen de achegar óptimos niveis de rendibilidade?

O tecnolóxico, non sempre é bo

Logo tamén está o tema do mito da comenencia do tecnolóxico, unha cuestión da que se podería falar moito e ben, pero que aquí resumiremos en poucas liñas (que ninguén se asuste) e malamente. Disto, de quitarlle importancia ó tecnolóxico, falaron recentemente The Geek Squad
(en galego, algo así como O Escuadrón Friki) na súa web.
O caso é que segundo esta grea de usuarios de tecnoloxía, xa é hora de poñer as cousas no seu sitio e de enxergar que a tecnoloxía non é necesariamente o mellor agasallo que lle podemos facer a calquera persoa. Hai que entender que hai persoas que non poden ver os móbiles nin os computadores diante, e non por iso deixan de ser persoas (...). E logo, se finalmente agasallamos tecnoloxía a un tecnófobo, con toda seguridade lle imos complicar ben a vida, posto que terá que darlle uso por tratarse dun agasallo, e seremos responsables dunha perda importante na súa calidade de vida. Pero podemos ir alén: de que serve agasallar cunha impresora a quen non ten computador? E para que serve unha cámara dixital sen equipo informático? E un iPod a quen non navega en Rede? E que pasa cun programa que só corre en software propietario que cae nas mans de alguén que só emprega software aberto? E que sentido ten poñer unha consola Wii nas mans dun neno que está todo o día subido ás árbores e tirando pedras ós estanques? En definitiva, aquí vai a norma básica que toda persoa con certa cantidade de miolos dentro da cabeza debe seguir sempre, aínda que lle pese: o mellor agasallo non é por norma o agasallo que queremos para nós. Así de sinxelo. E coa tecnoloxía pasa igual.

A labazadas por unha consola

O tema das consolas de videoxogos dá para moito. Partindo da base de que en Xapón andaron ás labazadas ás portas dos lugares de venda o día en que se puxo no mercado a Play Station 3, debemos entender que calquera cousa é posible. Sexa como sexa, se cadra non é este o mellor intre para mercar unha consola de videoxogos e, dende aquí, recomendamos que se faga só se é estritamente necesario (é dicir: só se hai un neno que ameaza con retirarnos para sempre a palabra... aínda que, ben pensando, que clase de xesto educativo sería o de pórlle fin á súa teima co agasallo que desexa?). O de que esta non é unha boa época para mercar consolas dicímolo polas dificultades de obter un produto como a Wii de Nintendo sen acabar a tortas cos demais clientes dun centro comercial, que son os lugares de venda onde hai máis posibilidades de atopar a consola, xa que nos minoristas funcionaron a base de ben as reservas anticipadas. Sexa como sexa, non sería máis lóxico agardar a que acougue esta febre das consolas? Para deixar claro todo isto dunha vez: a Play Station 3 de Sony non se vai vender en Galiza até o mes de marzo, e a Wii de Nintendo si que está no mercado, pero en cantidades moi reducidas, o que orixina unha chea de desastres. Polo que respecta á Xbox 360, cómpre dicir que todo segue igual: véndese a bo ritmo a versión que todos coñecemos. O que non deixa de ser curioso é o incremento de vendas en todo o mundo experimentado pola Nintendo DS, que se viu beneficiada pola falla de unidades dispoñibles de Wii e PS3. En definitiva: que cada quen decida se paga a pena andar de aquí para acolá á procura dunha consola.



Computadores, en reserva

Algo semellante ó que dicimos das consolas podemos dicilo dos computadores. Antonio Espejo (El País) dálles este consello a todos aqueles que estean a pensar na renovación dos seus equipos: agardade un par de meses. Cal é razón disto? Non tería a súa lóxica que o Nadal fose a mellor época para facerse cun computador, ó incrementarse a oferta e, en consecuencia, abaratarse os prezos? Ben, a xuízo deste xornalista, todo depende de que tipo de ordenador queremos mercar e, sobre todo, que tipo de programas queremos que albergue. Se mordemos as unllas a todas horas por un equipo con Windows, non é cousa mala que lembremos que o novo sistema operativo, o Vista, aínda non se puxo á venda para o común dos mortais (só a nivel empresa), e que se temos pensado usalo non podemos esquecer que o computador que adquiramos deberá cumprir uns requisistos mínimos de capacidade que de por si semellan altos abondo: 512 mb para a versión máis sinxela e 2 gigas para a máis completa; tarxeta de vídeo de 128 mb, procesador de 32 bits ou de 64 bits a 1 gigaherzio de velocidade e entre 60 e 80 gigas recomendables de disco duro (chegando ós 200 se o que queremos é a versión completa e desexamos ter espazo abondo para fotografías, vídeos ou arquivos de música). Polo que respecta ós ordenadores Apple, cómpre dicir que tamén se prevén novidades, mais non agora, senón logo do Nadal, a principios de xaneiro (presentación de programas) e na primavera, que é cando se porá en circulación de xeito definitivo o sistema operativo Mac OS X 10.5 (Leopard). As cousas cambian se falamos de Linux, xa que non depende en absoluto de esixencias do mercado nin de presentacións oficiais nin de pago de licenzas. Os equipos con programas de código aberto (software libre) son hoxe en día unha moi boa opción, en constante crecemento (grazas a unha comunidade de desenvolvedores espallada por todo o mundo e traballando en mancomún) e recoñecida incluso por Microsoft, que considera que ten este novo xeito de entender a cultura do software ten moito futuro.

Os reprodutores de DVD, na encrucillada

O mesmo podemos dicir dos reprodutores de DVDs, agasallos por excelencia do Nadal, que se atopan neste intre nun fervedoiro de incógnitas. Así, tendo en conta que xa saíron ó mercado os HD DVD (novo formato con máis capacidade e calidade de imaxe e son) de Toshiba e que a previsión é a de que baixen de prezo nos vindeiros meses, ten lóxica mercar hoxe en día un reprodutor de DVD convencional? O reprodutor de HD DVD, que é o formato que compite co Blu-Ray da casa Sony (máis caro), ten o que se podería chamar unha clara vantaxe, dentro de todo o malo que representa o feito de obrigarnos a cambiar unha vez máis de aparello tecnolóxico: é compatible cos DVDs que xa temos na casa. Ademais, inclúe lector de Divx e un proxector de imaxes cunha diagonal de 40 centímetros. Os formatos HD DVD e Blu-Ray (os novos Beta e VHS do mercado) son, a fin de contas, unha nova estratexia da industria e da sociedade de consumo para obrigarnos a facer o que a elas máis lles gusta: que merquemos. Así están as cousas.

A resposta non estaba nos megapíxeles


Definitivamente, o dos megapíxelesmegapíxeles. O ideal, segundo apuntan especialistas na materia como David Pogue en The New York Times, é que, de facérmonos cunha cámara, merquemos unha que teña entre catro e cinco, sobre todo se non temos intención de editalas nin de amplialas moito. O aforro de cartos pode ser considerable se o facemos así, e tamén podemos darlle máis xogo á cámara, ó reducir o espazo na tarxeta de memoria e o tempo de espera entre a obtención dunha foto e da seguinte.
En realidade, todo depende unha vez máis, do uso que lle queiramos dar, polo que é evidente que se somos fotógrafos profesionais todo o devandito non serve para moito. Porén, partimos da base de que somos afeccionados. Outro dos consellos, segundo Pogue, xira arredor do zoomrazoable, de 512 mb. Logo, no que se refire á feitura e ó modelo, somos nós os usuarios os que temos a última palabra, e dependendo dos nosos gustos persoais poderemos elixir entre tarxetocámaras,

miúdas cámaras de peto, réflex ou modelos semiprofesionais con zoom, todas elas igual de válidas.
Unha boa guía para afeccionados á fotografía dixital pode ser a información que provén das redes sociais en liña de fotógrafos. Por exemplo Flickr, onde recentemente se puxo a disposición dos internautas unha listaxe cos modelos máis empregados polos usuarios, acompañada de comentarios, detalles, prezos e mesmo imaxes obtidas con esas cámaras.
Podemos ver a listaxe en www.flickr.com/cameras, e no ranking figuran as Canon como as máis usadas, destacando a Canon EOS Digital Rebel XT no primeiro posto. No que se refire ós móbiles con cámara, gaña o Sony Ericsson K740i. é hoxe en día coma o omega3 nos alimentos: se non están presentes en boas cantidades nos

produtos que mercamos, somos quen de armar unha boa. Pero probablemente hai cousas máis importantes nas que pensar, e no caso das cámaras dixitais (por moito que nos digan algúns vendedores), o feito de sacar ou non unha boa foto depende máis de factores como a calidade do obxectivo e do sensor ca dos dixital. Isto (comenta) debemos ignoralo, posto que non é máis que a simple ampliación dunha imaxe. O que nos debe importar é o óptico e o seu número (canto máis alto mellor: de tres cara a arriba), e que consiste en achegármonos de verdade ó suxeito. Asemade, é importante emprestar atención á tarxeta, xa que hai moitas cámaras que veñen cunha que se enche con catro ou cinco fotos de calidade. O ideal é que nos fagamos cunha tarxeta

12 nov 2006

Las 7 y Media




Ya está aquí el nuevo disco del genial Iván Ferreiro, Las 7 y Media, y aquí os pongo el vídeo de la canción Extrema Pobreza, canción que me ha encantado. Que la disfrutéis.

- Web Iván Ferreiro
- Blog Iván Ferreiro

24 oct 2006

Firefox 2.0



El (para mí) mejor navegador de la actualidad, y desde luego, el más configurable y personalizable acaba de alcanzar su versión 2.0 Hay mejoras de seguridad, filtro anti-phishing (está de moda, también lo incorpora el IE7), control más completo de RSS, mejora de soporte de Javascript y un largo etcétera. Y para celebrarlo también trae una nueva skin por defecto más bonita y moderna. Una maravilla, vamos. Que lo disfruten.

22 oct 2006

Bicampeón precoz

Ha sido una temporada dura, llena de obstáculos, sanciones injustas, y coches rojos parados en medio de curvas. Pero al final "el tiempo pone a cada uno en su sitio". Alonso ha ganado por segunda vez consecutiva el mundial de pilotos de Formula 1, y ha sido determinante para ganar también el de constructores (dada la temporada floja de Fisichella). Renault le ha hecho grande, y él ha hecho grande a Renault de nuevo. Enhorabuena y gracias por tan buenas y memorables carreras. Es un crack, uno de los grandes de la historia de ese deporte y del deporte español. Es el piloto más joven en ganar dos títulos. Los más precoces aún no habían ganado uno a la edad en la que él ya tiene dos. Y no los ha ganado ante cualquier rival. El heptacampeón estaba ahí. Así los títulos son más valiosos. También hay despedidas, la de Schumacher de la F1 y la de Fernando Alonso de Renault. Ojalá le vaya estupendamente en McLaren y podamos seguir disfrutando del asturiano, que no tiene planeado estar tanto tiempo en activo en la F1 como Schumacher.


Por otra parte, hoy también se ha disputado el Gran Clásico del fútbol español (al menos para los medios). El Madrid ha ganado 2-0 y la cosa se pone interesante. Esta vez el Barça no está solo en la Liga para pasearse por los campos, y parece que el Madrid vuelve a ser un rival digno; una buena noticia. Y además ha marcado Raúl, como por otra parte viene siendo habitual esta temporada. Está claro que Raúl con Capello funciona. En su anterior etapa en el equipo blanco, Raúl brilló como nunca, firmando una de sus mejores temporadas. En esta segunda etapa, de vuelta, Raúl recupera su olfato de gol. ¿Casualidad? Siempre pensé que a este grandísimo jugador le habría venido bien irse a Italia cuando todos los equipos de aquella liga suspiraban por él y le llamaban el "Ferrari". Aunque pensándolo bien, quedándose ha ganado tres Copas de Europa, varias ligas, supercopas y dosintercontinentales... Ha sido pichichi, de la historia de la máximo goleadorChampions y de la Selección Española, bota de bronce y ha dejado goles memorables para la historia. En definitiva, otro crack. Otro grande del deporte español. Y aún tiene 28 años. Yo creo que aún le quedan varias temporadas de dar mucha guerra. Ojalá.

8 oct 2006

Suzuka es especial

Y a veces estas cosas, simplemente suceden. Nada parecía indicar que se haría justicia por una vez y se igualaría un poco la balanza de la fortuna. Pero así ha sido. Quizá porque Alonso es un campeón de los de verdad. Ha tenido momentos duros, siendo líder de carrera en varias ocasiones y romper motor o que una tuerca salga disparada de su rueda trasera o que un mecánico se líe poniendo una rueda. Todo ello sin contar alguna sanción inexplicable por parte de la FIA totalmente injustificada y bochornosa. Y aún así siempre se ha mantenido en la lucha por el mundial. Ha ganado ya siete grandes premios este año, quince en su carrera en la F1. Es un grande. Y ahora, cuando más pesimistas éramos todos (incluído un poco él) la rueda de la fortuna da un nuevo giro e impone un poco de justicia en el mundial, justicia más que merecida para Alonso, que había hecho un montón de carreras bárbaras, y en algunas no se había llevado la recompensa merecida. Pero aquí estamos, a falta de una carrera, solo con la necesidad de puntuar en Brasil (Schumacher tendría que ganar Y que Alonso no puntuara para ganar él el campeonato) para ser Bicampeón del mundo de Formula 1, que se dice pronto. Estos son los mundiales que valen la pena, los reñidos entre dos grandes. Alea jacta est.

Crónica de la carrera

25 sept 2006

Como cambiarse de Linux a Windows

El articulo muestra lo duro que se tiene que luchar para que GNU/Linux u otros sistemas libres compitan con la situacion de monopolio de Microsoft. Si las tornas estubiesen cambiadas Windows no levantaría cabeza nunca.

Tambien creo que dentro de 5 años, algunos jovenes de Extremadura, por poner un ejemplo, se encontrarán con situaciones parecidas. :-)

Puede verse en plan humor o en plan universo paralelo imaginario de... "si la situacion fuese de X manera, las cosas serían Y distintas".

Es la traducción de este articulo: http://matthias-endler.de/?p=41


He leído artículos como "Cambiarse de Windows a Linux en cinco sencillos pasos" o "Como cambiarse de sistema operativo puede ser divertido con Linux" or "Por qué deberíamos darle a Linux una oportunidad" durante cinco años pero hay siempre gente que dice que Linux es difícil de aprender y que Windows tiene unas rutinas de instalación mucho mas faciles y así. Pero, ¿y si el primer SO que has usado no fuese MS Dos o Win95 sinó algun tipo de sistema libre basado en Unix como BSD o Linux?


Este es un texto que trata acerca de un tipo que ha usado siempre Linux y ha aprendido trabajando con el cuando era joven y tenia que usarlo en el trabajo. Imagina que Linux es el SO estandar y que Microsoft es una pequeña compañía que ofrece el llamado MS Windows XP. Este texto intenta ser satírico así que ¡no me lo tomeis en serio! Es una historia ficticia que debería ser divertida. Así que di esto conmigo: No me lo tomaré en serio o de otra manera ni siquiera lo leeré.


Mis primeros pasos con Windows XP

He oído acerca de un nuevo Sistema Operativo llamado Microsoft Windows el otro dia y quería probarlo porque dicen que es facil de usar y que es intuitivo. Desafortunadamente el autor no ofrece ningún live-cd para probar todo antes de instalarlo. En vez de descargarlo de Internet, como siempre hago, he tenido que ir a la tienda de ordenadores y comprar uno por el precio de 150€. Tambien hay la llamada "Professional Edition" pero costaría incluso mas. Lo primero que hice cuando llegué a casa fué abrir la caja, poner el cd que traía en mi lector de DVD y encender el PC. La pantalla de instalación consistía en un simple fondo azul y un menú facil de usar. Quise respaldar mis datos primero así que intenté abrir una consola virtual pero lo normal de CTRL-ALT-F1 no funcionó (¿Que diablos?). Tuve que reiniciar, hace una copia y reiniciar la instalación de nuevo. El menú daba la opcion "Instalar Windows XP" y la selecioné.

Entonces hubo un extraño mensaje que decía “Acuerdo de Usuario Final” y tuve que aceptarlo para continuar. No había oido nunca de algo como esto en Linux así que leí la mayor parte del largo texto. No me está permitido distribuir este producto y no haré copias a mis amigos. Era de cualquier forma el extremo opuesto de otra licencia de la que había oído que se llama Gnu GPL. Despues de aceptarla con F8 la instalación continuó. Windows no reconoció que tenía particiones ext3 y reiserfs en mi sistema y me dijo que había encontrado un "sistema de archivos desconocido". Siempre había pensado que eran estandares pero puede que estuviese equivocado. Había una opción de borrar todo el disco duro e instalar WinXP y la elegí. La proxima cosa curiosa fué que Windows no crea una particion separada para mis preciados datos y solo crea una gran particion del sistema. “Puede que Windows tenga un sistema de archivos de alta seguridad que haga backups automaticos en caso de perdida de datos” pensé. Como yo tenía un disco relativamente grande no pude seleccionar Fat32 y tuve que optar por NTFS. Tardó un rato formatear el disco.
Desafortunadamente no pude seleccionar paquetes de una lista como siempre hago en Linux - Windows seleccionó todo el solo. Los únicos ajustes que pude hacer fué introducir la fecha del sistema correcta, mi usuario y algo llamado clave de registro. Esta era un numero de 25 dígitos que tuve que introducir manualmente antes de que la instalación continuase. Despues de otro reinicio Windows estaba finalmente listo y funcionando - o casi. Windows quería activarse primero. Durante este proceso Microsoft intenta acceder a una web y verificar los datos de registro. ¡Ni de coña! Lo cancelé y Windows me dijo que tenía un periodo de prueba de 30 días despues del que tendría que registrarme. ¡Vaya mierda!

La nueva interfaz de usuario apareció y empecé a olvidar todas las dificultades iniciales. Era un poco raro que no hubiese una pantalla para poder iniciar sesión con el usuario por defecto para el trabajo diario. Por el momento estaba en modo administrador y tenia acceso de root. Eso me hizo sentir incómodo porque mi hermana pequeña tendría los mismos privilegios en ese sistema. Tampoco había opcion para ajustar los permisos de los archivos (algo como chmod) manualmente y esto podría ser otro riesgo para una estación de trabajo. Busqué el material de la documentación del sistema para empezar a ajustar mi nuevo sistema como quería pero no pude encontrar nada usable (F1 realmente no ayuda). De repente, un horrible pop-up amarillo apareció en la esquina derecha al fondo de la pantalla. Decía algo como “Nuevo dispositivo encontrado.” Una ventana en el medio de la pantalla me dijo que tenía que insertar el CD del controlador del dispositivo y pulsar en “Continuar”. Al principio no sabía lo que era pero de repente me di cuenta de que un controlador de dispositivo era algo como un modulo. Me acuerdo que venía un CD con mi impresora y lo encontré en una caja en el ático. Pulsé en “Continuar”. Mi nuevo sistema me advirtió que el controlador del dispositivo no había pasado el test de compatibilidad de hardware y que debería probar otro controlador. Estaba un poco asustado de darle a “Continuar” pero finalmente me decidí a hacerlo y - todo fué perfectamente. Estaba un poco irritado porque el estúpido mensaje me cabreó pero no tenía tiempo para quejarme. Despues de eso instalé todo el hardware y estaba preparado para navegar.

No había cortafuegos ni anti-virus instalado y me sentí un poco inseguro cuando entré por primera vez en la web. Estuve navegando durante dos minutos mas o menos antes de que recibiese un mensaje de “Al Dick” que me ofrecía una racion-durante-seis-años de Viagra. Dejando a un lado que no necesito ese tipo de cosas (¡de verdad!) era increiblemente cabreante. Encontré un how-to en la red para desactivar esos mensajes. El Internet Explorer no tiene filtro de popups y parece atraer publicidad y despues de quince minutos mi barra de tareas parecía un campo de batalla de spam. Tuve que cerrar todas las ventanas manualmente. Mi antiguo navegador Firefox traía posibilidad de pestañas incluída pero parece ser que IE tiene sus propias reglas y estandares de navegación. Pero eso fué solo el principio: Cuando quise chatear con mis amigos descubrí que Windows Messenger no soporta ICQ, AIM, TOM ni Jabber. Tenía forzosamente que crear una llamada cuenta de MSN para continuar pero me negué. Cuando quise mirar un DVD nuevo que había comprado en Francia Windows Media Player me dijo que no podía usar mi dvd en el PC debido al llamado “codigo de region”. Estaba algo confuso acerca de todo esto y le pregunté a un amigo que debía hacer. Me dijo que hay transferencia de datos desde mi PC con Windows directamente a Microsoft con el objetivo de comprobar mis especificaciones de hardware y hacer un chequeo de autenticidad de mi software. Estaba indignado. Estaba pagando un montón de dinero para tener un sistema estable y seguro que respetase mi privacidad y no una basura charlatana con fallos abierta a los demas como la puerta abierta de un granero. Quise echarle un ojo al codigo fuente para ver si esas recriminaciones eran correctas pero no pude porque ¡no había codigo fuente incluido! No quiero hablar de la llamada "jerarquía de archivos" de XP donde los ficheros de configuracion del sistema pueden son accesibles via C:\Windows\system en vez de /etc. No quieres saber lo que es la desfragmentación (no se necesita nada así en un ordenador con Linux), no hablaré del penoso terminal llamado “command” ni del porqué no deberías nunca abrir archivos adjuntos de los emails con Outlook Express.

Despues de que el sistema se colgase cuando quería quemar un CD con el programa de grabacion simplon incluído al mismo tiempo que hacía un analisis en una hoja de calculo con la miserable alternativa a OpenOffice de Microsoft llamada “Office XP” que me había costado otros 119€ (Lo conseguí un poco mas barato ya que soy un estudiante) puse todo otra vez en la bonita caja verde y se lo devolví a la tienda. El mismo dia instalé Linux otra vez como crítica a un sistema operativo monousuario, medio verde llamado Windows XP que puede que esté preparado para el escritorio en cinco años. Hasta entonces estoy a gusto con mi libertad con BSD, OpenSolaris y Linux.

10 sept 2006

Se retira el tramposo

Schumacher ha ganado hoy una vez más como nos tiene acostumbrados, con ayudas o estratagemas que los verdaderos campeones no necesitan. Esto es así. Lástima que Ferrari no se retire también de la competición, igual que Schumacher, haciendo un favor a todo el mundo que quiera disfrutar de un ¿deporte? como este. En fin, para mí nunca estará entre los verdaderos grandes de la Fórmula 1, ni me parece alguien a admirar por su comportamiento. Mucha posturita, un equipo que hace y deshace como quiere y manda más que la FIA (que menuda pandilla de vendidos) y un montón de victorias sin brillo (ganó un mundial echando fuera a un piloto, y siempre con piezas y maniobras ilegales, no dudosas, ilegales y punto) ni competencia hasta las últimas temporadas, donde por fin han aparecido pilotos jóvenes con clase, y se ha visto que Schumacher no es tanto Schumacher, y no hubiera hecho gran cosa pilotando otro coche que no fuese el Ferrari (que es el que más corre, y el día que no corre tanto, pues se recurre a lo que sea). Un piloto de estadísticas pero no de marcar ejemplo. Por fin se va, y ojalá se fuese Ferrari.

3 sept 2006

España, la más grande

Y por fin, la consecución del trabajo bien hecho. La selección española de baloncesto se ha proclamado hoy, 3 de Septiembre de 2006, Campeona del Mundo; y lo ha hecho a lo grande, pasando por encima de Grecia y dejando constancia de que realmente es el mejor equipo de todo el mundial. La ausencia de Pau Gasol ha sido más un revulsivo que un lastre, y el equipo ha demostrado que es el más completo, equilibrado y comprometido del mundo en estos momentos. Se ha continuado el trabajo bien hecho de las categorías inferiores y los "chicos de oro" (los que ganaron el junior en el 99 en Lisboa) han sido el corazón del equipo con los añadidos de calidad. No se puede pedir más, ganar a todos los que se cruzan en el camino y a lo grande, y solo sufriendo un poco con Argentina; el resto, un paseo. Pero un paseo porque hay calidad, compromiso y capacidad. Hay que disfrutar este momento porque es lo más grande y muy difícil de conseguir. Seguramente esta sea la mejor selección de baloncesto de la historia de este país, y eso es muy especial. Enhorabuena a todos los jugadores y agradecer también a la Sexta que diera una cobertura tan amplia del evento, como hizo con el fútbol, a la misma altura. Y con esos tres cracks: Iturriaga, Cruz y el mítico Montes.
Ahí voy a poner los nombres de todo el equipo porque forman ya parte de la historia.

Pau Gasol, Calderón, Navarro, Jiménez, Garbajosa, Felipe Reyes, Berni Rodríguez, Marc Gasol, Sergio Rodríguez, Alex Mumbrú, Carlos Cabezas y Rudy Fernández.

Enhorabuena a todos, los mejores del mundo.


1 sept 2006

Grande España



Costó, pero España ya es medalla de plata en el mundial de Japón, y con sobrados merecimientos. Argentina ha sido un rival más que duro, incómodo, y en un día como hoy en el que nuestra selección no ha hecho su partido más vistoso, ha destacado la entrega y capacidad para resolver las dificultades como saben, como equipo. Esta selección española de baloncesto es la mejor del mundial con diferencia, el equipo más completo; ojalá pueda conseguir el Oro, pues estos grandísimos jugadores se lo merecen (Y yo me he papao todos los partidos... Aunque con mucho gusto, claro). Esperemos que Pau pueda jugar, pero que nadie se alarme si no puede, pues tenemos un grandísimo equipo, compensado y comprometido, y si bien Pau Gasol es muy importante, lo más importante es el equipo. En frente, una gran Grecia que dejó en la cuneta nada menos que a EEUU, ahí es nada... Sea cual sea el resultado, esto ya es un éxito total. Enhorabuena a nuestra selección española de baloncesto.

30 ago 2006

Cosas que sabemos gracias al cine americano

* En toda investigación policial que se precie, es necesario visitar como mínimo un club de striptease.
* Todos los números de teléfonos de los Estados Unidos comienzan por 555.
* La mayoría de los perros son inmortales.
* Si alguien te persigue por el centro de la ciudad, siempre puedes quitártelos de encima ocultándote entre los participantes del desfile del Día de San Patricio, sea cual fuere la época del año.
* Es fácil pilotar un avión y aterrizar con él si hay alguien en la torre de control que pueda dirigir la operación por radio.
* Una vez aplicada la barra de labios, es imposible hacer que se corra el color… aunque hagas submarinismo.
* Los sistemas de ventilación de los edificios son el escondite ideal: a nadie se le ocurrirá mirar en ellos y sirven, además, para desplazarse hasta cualquier parte del edificio sin dificultad.
* Si tienes que recargar la pistola, siempre dispondrás de suficiente munición, aunque vayas desnudo.
* Es muy probable que sobrevivas a cualquier batalla, a menos que cometas el error de enseñarle a alguien una foto de tu novia.
* Si tienes que hacerte pasar por un militar alemán, no es necesario hablar el idioma; con tener acento alemán bastará.
* Si la ciudad se ve amenazada por un desastre natural o algún tipo de monstruo, la principal preocupación del alcalde será siempre la futura feria de comercio o su próxima exposición de arte.
* La torre Eiffel se puede ver desde cualquier ventana de París.
* Un hombre no se inmuta mientras recibe una paliza de campeonato, pero se queja cuando una mujer intenta limpiarle las heridas.
* Si se ve en algún momento un vidrio de considerables dimensiones (sobre todo si lo llevan dos hombres) es que alguien va a atravesarlo en breves instantes.
* El comisario de policía casi siempre es negro.
* Si tienes que pagar un taxi, no busques un billete en la cartera: saca lo que tengas en el bolsillo al azar. Siempre será el importe exacto.
* El cruce de razas es genéticamente posible con cualquier bicho proveniente de cualquier parte del universo.
* Las cocinas no tienen interruptores de luz. Si entras en una cocina de noche, deberás abrir el frigorífico e iluminarte con la luz interior.
* En el caso de las casas encantadas o con fantasmas, las mujeres deben investigar cualquier ruido raro vestidas únicamente con algo de lencería o ropa interior.
* Los procesadores de texto nunca tienen cursor, pero siempre se abren con una pantalla que dice: Introduzca la contraseña. Esta regla puede extenderse a todos los sistemas informáticos en general, sólo posibles de manejar por pianistas del teclado.
* Todas las mañanas, las madres siempre cocinan huevos, tocino y gofres para toda la familia, aunque su marido y sus hijos no tengan tiempo para comérselos.
* Los automóviles que chocan casi siempre acaban explotando, ardiendo o ambas cosas.
* El comisario de policía siempre destituirá a su detective preferido, o le dará 48 horas para terminar el trabajo.
* Una sola cerilla sirve para iluminar una habitación del tamaño de un estadio de fútbol.
* Los habitantes de ciudades y pueblos medievales tenían una dentadura perfecta.
* Aunque en el siglo XX es posible disparar armas de fuego contra un objeto que este fuera del alcance, la gente del siglo XXIII ha perdido esta tecnología.
* Toda persona que sufra una pesadilla, se incorporará de golpe en la cama y jadeará sudorosa.
* No es necesario decir hola ni adiós cuando se empieza o termina cualquier conversación telefónica.
* Aunque conduzcamos por una cuesta abajo totalmente recta, es necesario girar el volante a izquierda y derecha cada cierto tiempo.
* Las bombas van equipadas con temporizadores que tienen pantallas con grandes números rojos para que uno sepa cuándo van a estallar.
* Siempre es posible aparcar delante del edificio al que se va de visita.
* Un detective sólo resuelve un caso cuando ha sido destituido o despedido.
* Si decides ponerte a bailar en la calle, notarás que todo el mundo que te rodea conoce los pasos.
* Casi cualquier ordenador portátil tiene suficiente potencia para acabar con el sistema de comunicaciones de una civilización extraterrestre invasora, y además usa el mismo lenguaje de programación…
* No importa si tus enemigos te superan en número durante una pelea de artes marciales: te atacarán de uno en uno, mientras esperan, con gesto agresivo, a que vayas acabando con sus compañeros.
* Si una persona se queda inconsciente tras recibir un golpe fuerte en la cabeza, nunca sufrirá conmoción ni daños cerebrales.
* Nadie que tenga que participar en una persecución de automóviles, en un secuestro, explosión, erupción volcánica o invasión extraterrestre sufrirá un desmayo inoportuno.
* Las comisarías de policía someten a sus agentes a exámenes de personalidad para que tengan como compañero de patrulla a otro que es, justamente, lo opuesto a él.
* Cuando están a solas, los extranjeros prefieren hablar inglés entre ellos.
* Siempre hay una motosierra a mano si uno la necesita.
* En cuestión de segundos, no hay cerradura que se resista si uno tiene a mano una tarjeta de crédito o un clip, a menos que sea la única puerta de acceso a una casa en llamas con un niño atrapado dentro.
* Una verja eléctrica, lo bastante potente como para matar a un dinosaurio, no dejará secuelas duraderas en un niño de ocho años.
* En los telediarios siempre dan una noticia que tiene relación directa con uno mismo en ese preciso momento.

Visto en TecnoBlógico.com

Si se os ocurre alguno más podéis ponerlo en los comentarios, que yo creo que faltan cosas típicas, como por ejemplo: siempre que te persigan, no escapes hacia una salida del edificio en el que estés, en cambio ponte a subir escaleras como un loco hasta llegar a la azotea donde estará esperando un helicóptero para acribillarte y para escapar tendrás que ir saltando de edificio en edificio. Otra es que en pelis de miedo siempre que te persigues y coges un vehículo, no arrancará a la primera, y se pondrá en marcha en el momento límite.
En fin, que hay para elegir. Quizá si muchos de ellos no los hubieran usado en tantas películas, no destacarían de esta manera estos detalles.

22 ago 2006

Los extraterrestres prefieren Firefox

El emblema del navegador Firefox ha aparecido en una siembra de trigo en la pequeña localidad de Amity, Oregon, EEUU. Puede tratarse de un mensaje de extraterrestres o, más probablemente, ser una muestra del dedicado y acucioso trabajo de un grupo de aficionados al popular navegador de código abierto. (...)
"Aunque la comunicacion con nuestros vecinos extraterrestres tradicionalmente ha sido limitada, el mensaje es claro: Los alienígenas prefieren Firefox.

Tal como pensábamos".
Más en DiarioTI.com

7 ago 2006

Vergonzoso



Uno llega a desesperarse viendo como día tras día se va acumulando el humo en el cielo. Van ya varios días de agobio, en los que respirar por la calle resulta hasta tóxico. Notar como va cayendo ceniza por todas partes y notar el sol anaranjado como de atardecer pero a las seis. Es una vergüenza. Galicia arde un año más ¿Es que aún nos queda algo por quemar? Pues sí, qué noble y bella es esta tierra gallega que llevamos muchos años destruyéndola y aún no lo hemos conseguido. Solo espero que llueva y pare el viento, pues la situación ahora mismo es desesperante. Vigo está bajo un manto gris, el ambiente lleno de ceniza y huele a pino quemado por doquier. Qué vergüenza, qué falta de responsabilidad y de amor a la tierra. Todos los gallegos (salvo, claro está, los causantes de todo) estamos desolados y rabiosos por ver nuestra bella tierra en esta situación, por ver cómo se consume uno de nuestros mejores patrimonios. Una vergüenza.

31 jul 2006

Reconocimiento de Voz en Windows Vista




Pues parece que va viento en popa el desarrollo de este sistema de reconocimiento de voz... Hace todito todito tal cual se le dice... Menos mal que se lo toman con humor, o más bien con cachondeo... Así me gusta, llevar la vida con alegría.

20 jul 2006

Las Drogas y el Cerebro



Gran iniciativa del Plan Nacional sobre Drogas, apostando por hacer una página informativa realizada perfectamente en flash acerca de los efectos de las drogas en nuestro organismo, y más específicamente, en nuestro cerebro. Está todo muy bien explicado, e ilustrado; aporta mucha información útil y objetiva, y trata de aprovechar la credibilidad que muchos jóvenes dan a lo que ven y leen en Internet, que con este ejemplo demuestra que puede ser una herramienta útil y educativa. Recomiendo echar un vistazo, pues es más que interesante.


- Drogas y Cerebro.Com

11 jul 2006

Cosas del directo

Bueno aquí os dejo unos documentos en vídeo espectaculares, el primero, el desmayo que sufrió (el gran) Lopetegui en directo y la reacción tan natural y profesional de otro crack, Patxi. Me encantaron los dos en el Sport Center durante todo el Mundial 2006.




El segundo, la presentadora de un programa nocturno, el típico concurso de adivinar tonterías, en un estado de embriaguez importante. Conste que dado el tipo de programa, casi entiendo a la chica... ¡Di que sí!





Está claro que la Sexta es diferente ¡¡¡A que sí... Salinas!!! Porque la vida puede ser maravillosa.

10 jul 2006

Nikola Tesla, genial e incomprendido

Este año se ha cumplido el 150 aniversario del nacimiento de Nikola Tesla, genio e inventor de origen serbio - croata afincado en EEUU, que murió en la soledad y la pobreza a los 87 años en una habitación de hotel en Nueva York. Adelantado a su tiempo, no siempre fue comprendido ni por la comunidad científica, e incluso se le robaron inventos (fué él el verdadero inventor de la radio, y no Marconi). Recomiendo la lectura del artículo de Astroseti.org al respecto, pues es muy interesante y nos descubre muchas cosas sorprendentes.

Italia Tetracampeona del Mundo



No ha sido una Italia tan brillante como contra Alemania, pero ha hecho un gran partido, para mí muy igualado, y ha superado a Francia en los penaltis. Esta Italia ha alejado muchos fantasmas y callado muchas bocas, demostrando que el catenaccio ha quedado atrás, que tiene calidad, oficio y competitividad, que puede ganar a cualquier equipo juegue como juegue, y que cuatro campeonatos del mundo no se ganan únicamente con fortuna. Gran Italia, equipo al que nadie se quiere enfrentar... Por algo será.
Lo de Zidane no necesita muchos comentarios. Se retira uno de los mejores de la historia, de una manera un poco gris en el partido de hoy con su desafortunada acción con Materazzi, pero con una carrera magistral a sus espaldas y cuajando un gran mundial.
Y en lo que respecta a España, tenemos un equipo joven y con calidad. Hay que mejorar muchos aspectos de nuestra liga y potenciar las canteras, o siempre nos pasará lo mismo; si bien hemos caído con una gran Francia y España ha hecho un buen mundial.
A destacar que ha triunfado el fútbol europeo, y el juego de equipo por encima de las figuras, lo que para mí es un éxito. Gran organización también y grandes momentos inolvidables en la retina. ¿Qué más se puede pedir? Más fútbol. Próxima estación: Eurocopa 2008.

5 jul 2006

Grande Italia

Qué bien jugaron ayer los de Lippi, tan criticados (por mí también) tantas veces por su juego rácano en ataque, aunque siempre tan espléndido a la hora de defender (tenemos que aprender de eso aquí en España). Pero ayer atacaron; ayer llevaron el peso del partido, crearon las ocasiones y merecieron ganar. Fueron superiores una Alemania, que sin Frings (para mí mucho mejor jugador que el niño mimado Ballack) pierde mucho.
Pocos confiaban en esta selección (como le pasaba a Francia) y el escándalo se ha desatado en Italia donde fiscales buscan bajar a la Serie C a equipos históricos. Todo ello ha debido dar alas a este equipo que ha demostrado que tiene grandísimos jugadores y que sabe jugar, y muy bien al ataque y con la posesión del balón. Ayer disfruté viendo jugar a Italia y, conociéndolos, los italianos tenían que estar ayer quemando el país de fiesta.
Merecida victoria de una selección que siempre es criticada (sobre todo en países como España, donde gusta el juego de toque y posesión, y todo lo que no se le parezca parece que no es fútbol) pero que siempre llega lejos en las fases finales de los Mundiales y Eurocopas... Por algo será.

8 jun 2006

Vacaciones

Bueno, no voy a estar en 20 días, así que esto va a estar parado ese tiempo. Si alguien me quiere buscar andaré por Italia, Grecia o Eslovenia.
Os dejo un popular vídeo que ya conoce mucha gente en Internet, pero que no me he podido resistir a poner. Es realmente impactante.

Salu2 a tod@s.



27 may 2006

Lordi

Supongo que todos somos conscientes de lo patético e innecesario que es el festival de Eurovisión, y claro está que no mencionaría nada en mi blog acerca del mismo si no fuera por la novedad que representa para mí la aparición y victoria del grupo finés Lordi. Quizá hagan un heavy flojo y algo trasnochado, pero en medio de la maraña de payasadas que saltan al escenario de Eurovisión año tras año, destacan claramente. Han sido originales, con una canción decente (puede gustar o no ese estilo de música a muchos, a mí particularmente no me disgusta, aunque prefiero el metal, y más elegante) y una puesta en escena más que interesante. Han merecido ganar el triste festival y lo han hecho de calle, aunque esto no es muy importante. Lo importante es la difusión que han tenido (sobre todo en Internet) y el apoyo que han recibido de mucha gente. Me alegra ver que aún queda algo de sentido común por ahí, aunque sea en dosis mínimas.

Aquí podéis ver el vídeo de su actuación.



18 may 2006

Todos contra el canon

¿Por qué he de pagar un canon a los "artistillas" de este país cuando me grabo mi SuSE o cualquier otra distribución de GNU/Linux? ¿Por qué se da por supuesto que CD descargado de internet es igual a CD que se deja de vender? ¿¿¿¿Si alguien se bajase un archivo .rar con la discografía de Luis Cobos (sí, sí, ¡¡¡Luis Cobos!!!) quiere decir que de no poder hacerlo se lo hubiera comprado????
Los políticos y expertos ya se empiezan a dar cuenta del pastel, y de que los únicos beneficiados son los cuatro de siempre, y de que el canon no es más que un "impuesto revolucionario" para nada eficaz.
Se están recogiendo firmas para presentar al Congreso para tratar de hacer recapacitar a los políticos (sobre todo a la ministra de incultura) e imponer el sentido común a todo este asunto. Enlazo aquí el portal donde se pueden realizar las firmas para la retirada del canon.

Sufrida culminación a gran temporada


El Barça se coronó hoy como campeón de la Champions League 2006, tras un partido agónico, en el que el Arsenal quizá no mereció perder. El Barcelona ha hecho una grandísima temporada este año, y es merecedor de la Copa de Europa; pero no menos merecedor a tenor de lo visto en la final es el Arsenal. Sinceramente, en la primera parte el Arsenal se comió al Barça jugando con diez. El Barça sin organizador ni delantero centro bien ubicados estaba desdibujado, irreconocible. Pases cortos sin profundidad, poquísima movilidad y un Arsenal perfecto atrás y peligrosísimo en ataque. Ese era el cuadro de la primera parte, con un Barça decepcionante. En la segunda parte se empezó a imponer la lógica en la cabeza de Rijkaard, y el entrenador holandés dió entrada a Iniesta, empezando el Barça a tocar más el balón y crear alguna ocasión. Con la entrada decisiva de Larsson y Beletti el Barça se empezó a parecer más al gran equipo de toda la temporada, aunque sin deslumbrar esta noche. El cansancio hizo algo de mella en los jugadores del Arsenal y los goles de Eto'o y Beletti casi seguidos (y con intervenciones cruciales del genial Larsson) acabaron matando al equipo inglés.
Mal para mí Ronaldinho (chupón y poco acertado), geniales Larsson, Eto'o, Valdés (decisivo en un par de intervenciones) y el francés Guly, y bien el resto.
El Arsenal perfecto en todas sus líneas. Supo aguantar con diez ante el Barcelona y si no se hubiera producido la expulsión de Lehmann (merecida, por otra parte; y el gol debió subir al marcador) perdiendo con ello a Pires, el partido hubiese sido otro. El arbitraje fue sencillamente penoso para toda una final de Champions.

Pongo un enlace al artículo que he encontrado más "objetivo" dentro de lo que cabe.

Artículo en El País.

15 may 2006

Cara y Cruz

La Cara es la carrera de Fernando Alonso, flamante ganador del Gran Premio de España de Fórmula 1 en un Montmeló lleno hasta la bandera. El piloto asturiano se mostró intratable en Barcelona, donde dominó de principio a fin, demostrando que hay mucho mundial, y que Schumacher tiene un duro rival en Alonso, que además es el vigente campeón. Los McLaren desaparecidos.
A la victoria de Alonso se suman las de Nadal en Tenis ante Federer (una vez más), intratable este año; las de Pedrosa y Barberá en motos y las del campeonato de Marcha en A Coruña. Chapeau para la afición y los deportistas españoles.


La Cruz es la poca afluencia de gente a la sentada convocada para este domingo a las 17:00 horas en Vigo, al igual que muchas otras ciudades del país. Ni 200 personas seríamos allí, sentados en Policarpo Sanz, al lado del Sireno. Pocos pero voluntariosos, todo hay que decirlo. En Coruña aún fue más escasa la participación. Una lástima. Para botellones o celebraciones del Celta por la clasificación para la UEFA (de la que me alegro muchísimo y por la que felicito al equipo celeste) nos concentramos todos en masa. Pero para reclamar una vivienda digna y asequible para todos, como garantiza la Constitución, debe dar más pereza. Lo dicho, una lástima. Menos mal que en otras ciudades como Madrid o Barcelona, la afluencia fue mucho mayor (y no solo en proporción). Vigo es la tercera ciudad en carestía de las viviendas, pero no fue la tercera ciudad en afluencia a la convocatoria. Quizá ello explique muchas cosas acerca de esta ciudad de contrastes.

12 may 2006

Por una vivienda digna

El domingo 14 de mayo a las 5 de la tarde se ha convocado una sentada en distintas ciudades de España para protestar por el precio de la vivienda.

Texto del correo

Por una vivienda digna

Hola a todos.

Sé que este correo electrónico se puede parecer a muchos de los que circulan por la red pero no es cierto. Este correo está siendo enviado por toda España para reivindicar nuestros derechos. Hemos asistido durante el mes de marzo a la convocatoria de multitudinarios macrobotellones, esta convocatoria es diferente.

En Francia, los jóvenes protestan por la “modificación” de los contratos basura. Muchas voces han sido las que se han quejado en este país porque los jóvenes no hacían nada. Pues bien, ¿se lo vamos a demostrar?


El domingo, 14 de Mayo a las 17:00 horas, sentada en:

  • A Coruña: Plaza de Maria Pita
  • Albacete: Plaza del Altozano
  • Alcalá de Henares: Plaza de Cervantes
  • Ávila: Plaza del Chico
  • Aviles: Plaza de España
  • Badajoz: Plaza de San Francisco
  • Burgos: Plaza Mayor
  • Cáceres: Plaza Mayor
  • Ciudad Real: Parque del Torreón
  • Córdoba: Plaza de las Tendillas
  • Collado Villalba: Plaza del Ayuntamiento
  • Cuenca: Plaza de España
  • Gijón/Xixón: Plaza del Parchís
  • Graus: Plaza España
  • Guadalajara: Plaza Mayor
  • Huelva: Plaza de las Monjas
  • Huesca: Plaza Navarra
  • Lleida: Plaça de Sant Joan
  • Logroño:Plaza del Ayuntamiento
  • Melilla: Plaza de España, frente al Palacio de la Asamblea
  • Mérida: Plaza de España
  • Oviedo/Uvieo: Plaza de la Escandalera
  • Palencia: Plaza Mayor
  • Plasencia (Cáceres): Plaza Mayor
  • Palma de Mallorca: Plaza Mayor
  • Pamplona/Iruñea: Plaza del Castillo
  • Salamanca: Plaza Mayor
  • San Sebastián/Donostia: Jardines de Alderdi Eder, frente al ayuntamiento
  • Santander: Plaza del Ayuntamiento
  • Santiago de Compostela: Praza do Obradoiro
  • Sevilla: Plaza Nueva
  • Sigüenza: Plaza de la Catedral
  • Tarragona: Plaça de la Font
  • Teruel: Plaza del Torico
  • Toledo: Plaza de Zocodover
  • Vitoria-Gasteiz: Plaza de la Virgen Blanca

Queremos todos una vivienda digna, una vivienda en la que podamos vivir y fundar nuestras familias sin estar destinando más del 50% de nuestro sueldo para pagarla. Si de verdad te importa tu futuro… ¿estarás allí sentado con tus colegas?

Esta convocatoria no ha sido convocada por ningún partido político, simplemente es la demostración de como la juventud española puede unirse para conseguir sus propósitos. Por eso se aconseja que no se lleven banderas que representen territorios o ideologías.

(Copiad y pegad el mensaje para que no se acumulen las direcciones, o poned las direcciones en CCO, pasadlo por móvil tambien para que llegue al mayor número posible de personas)

POR UNA VIVIENDA DIGNA, DIFUNDE ESTE MENSAJE, ¡¡PASALO!!

Wiki

¿Qué opinan ustedes? ¿Qué posibles soluciones hay al problema (problemón) de la vivienda?